Op de kaft van de nieuwe verhalenbundel Ezels van Sanneke van Hassel (Bezige Bij) prijkt een strandfoto. Er zitten een paar mensen die er toevallig beland lijken te zijn. Ze kijken uit over de zee, grote doos vol dromen. Naast hen laptoptassen in het zand, misschien zijn ze even ontsnapt uit een van de congrescentra aan zee. Daar zullen ze straks naar terugkeren. Omdat hun leven nu eenmaal zo is dat ze daar verwacht worden. Zo is het ook met de hoofdpersonages met de verhalen in Ezels: veelal jonge moeders die meer verlangens hebben dan de gevangenis van babydoekjes en iets te nonchalante ega’s waarin ze zich nu bevinden. Dus proberen ze te ontsnappen: in het vliegtuig naar Como of Engeland, of in de armen van een indiaan uit Emmen. Van Hassel heeft hen goed beet. Je proeft in alle verhalen dat ze uiteindelijk weer terug zullen komen. Omdat hun leven nu eenmaal zo is dat ze thuis verwacht worden. Ezels is een mooie ode aan de kleine ontsnappingen des levens.
VPRO Gids, nr 15, 14-20 april 2012